ทารกควรได้นอนในที่สงบเงียบ  โดยเฉพาะในวัย  3  เดือนแรกเด็กจะไวต่อเสียงมาก  เมื่อมีเสียงดังมากหน่อยหรือแรงสั่นสะเทือนสักเล็กน้อยก็ทำให้เด็กผวาตื่นแล้ว  แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะให้เขาอยู่เงียบคนเดียวหรอกนะ  คนในบ้านก็ยังมีกิจกรรมประจำวันเพียงแต่เบาๆให้เขาหน่อย  จนเมื่ออายุเข้า  4  เดือน  อาการผวาสะดุ้งตื่นจะน้อยลง  อย่างไรก็ตามอย่าสร้างความรำคาญรบกวนขณะนอนหลับ  การที่เด็กทารกได้นอนหลับยาวจะช่วยให้มีการหลั่งฮอร์โมนซึ่งช่วยให้เจริญเติบโตดี  ซึ่งเป็นอย่างนี้ในเด็กโตด้วย  ส่วนผู้ใหญ่การนอนเต็มอิ่มเป็นช่วงเวลาของการซ่อมแซมเซลล์ที่สึกหรอ

คุณแม่บางคนเลือกใช้เตียงนอนที่มีซี่กรงรอบด้านมาให้ลูกด้วยเหตุผลว่า  มีความปลอดภัยจากสิ่งรบกวน  เช่น  สัตว์เลี้ยง  หรือพี่สาว  พี่ชายของทารกที่ยังเล็กนัก  รวมทั้งปลอดภัยจากมดแมลงมาไต่ตอม  ทั้งยังทำให้คุณแม่ไม่ต้องพะวงนักเวลาที่ต้องทำภารกิจอย่างอื่นอยู่  อีกอย่างหนึ่งคือ  เตียงนั้นอยู่สูงกว่าพื้นทั่วไป  โอกาสที่จะเจอความสกปรก  ฝุ่นผงจากพื้นก็จะน้อยลง  คุณแม่ควรทราบไว้ด้วยว่า  ความห่างของซี่กรงนั้นสร้างปัญหาให้แก่ทารกได้  เช่น  แขน  ขา  หรือศีรษะ  ของเขาลอดออกมาตรงซี่กรง  เขาจะดิ้นรนหาหนทางเอาออกกลับมาอยู่ที่เดิม  ทำให้แขน  ขา  ได้รับบาดเจ็บ  บางครั้งก็เป็นอวัยวะใหญ่อย่างเช่น  ศีรษะ  ซึ่งมีอันตรายร้ายแรง  เพราะฉะนั้นควรเลือกซี่กรงถี่หน่อย  หมั่นไปดูลูกบ่อยๆ  โดยเฉพาะเมื่อเขาร้องไห้ 

หากที่บ้านมียุงมาก  กำจัดแหล่งเพาะพันธุ์ยุงได้ยากลำบากนักควรหามุ้งครอบสะอาดๆ  โปร่งๆ  มาไว้ใช้ด้วย  ยุงนอกจากกัดกินเลือดรบกวนการนอนหลับแล้ว  ยังเป็นพาหะนำโรคตั้งหลายชนิด  ไม่ว่าจะเป็นไข้เลือดออก  โรคไข้สมองอักเสบจากเชื้อไวรัสแจแปนนิสบี

นอนคว่ำ  นอนหงาย  หรือนอนตะแคงจึงจะดี            

 รูปแบบการนอนของทารกนั้น  มีการวิเคราะห์ออกมาแล้วว่า  หากทารกนอนคว่ำหรือนอนตะแคง  (ซึ่งคุณแม่ส่วนใหญ่นิยมทำกัน)  มีข้อดีคือ  ทำให้ทารกมีรูปศีรษะสวย  อย่างที่เรียกว่า  “หัวทุย”  การนอนคว่ำทำให้อาหารเคลื่อนลงจากกระเพาะอาหารสู่ลำไส้เล็กเร็วขึ้น  ทำให้อากาศในท้องถูกทับแล้วทารกจะเรอออกเอาลมออกมาได้ง่ายขึ้น  ทารกจะหลับได้นานเพราะหน้าอกอบอุ่น  ซุกอยู่กับที่นอน  การนอนคว่ำมีข้อควรระวังคือ  หากหมอนนุ่มเกินไป  จะทำให้ใบหน้า  จมูกของทารกจมลงไปในหมอนจนขาดอากาศหายใจ            ส่วนการนอนตะแคงนั้น 

ถ้าหากว่านอนตะแคงข้างใดข้างหนึ่งมาเกินไป  ศีรษะก็จะเบี้ยวไปทางนั้น  ส่วนการนอนหงายอย่างที่คนไทยสมัยก่อนมักชอบผูกเปลด้วยผ้าขาวม้าให้เด็กนอนนั้น  รูปหัวก็จะไม่สวย  และเด็กไม่ค่อยสบายตัว  มักจะตื่นบ่อยๆ  อย่างที่ต้องเทียวมาไกวเปลบ่อยๆ  หากทารกอาเจียนออกมาก็จะทำให้เกิดการสำลักเข้าหลอดลมมากกว่าท่านอนตะแคงหรือท่านอนคว่ำ  

นอนกี่ชั่วโมงจึงจะดี

            ในระยะแรกเด็กมักจะหลับในตอนกลางวัน  แล้วตื่นตอนกลางคืนเกือบตลอดเวลาเป็นระยะไม่กี่วัน  ซึ่งคุณแม่ต้องปรับตัวใหม่เพื่อดูแลลูกน้อย  ให้ดูดนมเวลากลางคืน  เด็กจะค่อยๆเปลี่ยนมานอนกลางคืนและตื่นกลางวันเอง 

จนเมื่ออายุครบ  1  เดือน  การนอนกลางวันใช้เวลา  2-3  ชั่วโมง  และกลางคืนนอนยาวนานถึง   10  ชั่วโมง              แรกเกิด

จนถึงอายุ  2  เดือน  ทารกควรได้นอน  16-20  ชั่วโมงต่อวัน  ควรใช้ผ้าห่มตัวทารกให้มีความอบอุ่นพอเหมาะ  ผ้านั้นควรมีการระบายอากาศดี    เช่น  ผ้าห่มสำลีอย่างเนื้อบาง  หรือผ้าขนหนูเนื้อนุ่ม  ไม่ต้องหนามาก  ห่มผ้าไว้เพื่อไม่ให้แขนขาของเขากระตุกขณะหลับ  และต้องไม่ทำให้เขารู้สึกอึดอัด  ควรเตรียมผ้าห่ม  3-4  ผืน  เพราะเวลาอุจจาระ  ปัสสาวะก็มักเปรอะเปื้อนผ้าห่มไปบ้าง  ผ้าขนหนูที่ใช้ห่มตัวเด็กนี้คุณแม่จะเอาไปเช็ดตัวเด็กหลังอาบน้ำก็ได้           

อายุ  2-3 เดือน 

ควรนอน  15-18  ชั่วโมง  อาจตื่นขึ้นมาเองโดยไม่หิว  คุณแม่ควรอุ้มเดินแล้วพูดคุยด้วย  หากลูกตื่นกลางคืนเพราะหิว  ควรให้น้ำนมแต่ไม่หยอกล้อด้วย  เพื่อให้เด็กได้นอนหลับต่อ  อย่าให้เด็กหลับคาขวดนม  น้ำนมอาจไหลผ่านไปในหู  ทำให้หูอักเสบขึ้นมาได้  จนเมื่อโตขึ้นแล้วก็ไม่ควรให้หลับคาขวดนมเช่นกัน           

อายุ  4-6  เดือน 

นอนกลางคืน  9-12  ชั่วโมง  นอนกลางวัน  2  ครั้ง  ครั้งละ  2-3   ชั่งโมง  คุณแม่ควรฝึกให้ทารกหลับเป็นเวลา  และมีที่นอนประจำ  หากลูกตื่นนอนควรเข้าไปโอ๋  ร้องเพลงกล่อมเบาๆ  ให้เขาหลับต่อ  การสร้างบรรยากาศให้เด็กนอนหลับง่าย  เช่น  การร้องเพลงกล่อมก่อนนอน  เป็นสิ่งสำคัญ  รู้จักกันดีตั้งแต่สมัยโบราณมาจนมีเพลงเห่กล่อมเด็กในสมัยก่อนให้คนปัจจุบันได้ยินได้ฟัง  เด็กจะมีความชอบดนตรี  มีจิตใจอ่อนโยน 

เมื่อเด็กอายุได้  6  เดือน

แพทย์บอกว่าเขามีความจดจำแล้ว  หากจะอยากเล่านิทานก็เล่าได้หรือจะรอให้เด็กโตจนพูดได้ก่อนจึงค่อยเล่านิทานให้ลูกฟังก็ไม่เป็นการช้าเกินการแต่อย่างใด  เลือกนิทานที่ดี  สั่งสอนให้เด็กมีคุณธรรม  จริยธรรม  มีความขยัน  หมั่นเพียร           

อายุ   7-8  เดือน 

นอนกลางคืน  10-12  ชั่งโมง  นอนกลางวัน  1-2  ครั้ง  ครั้งละ  2-3  ชั่วโมง  ช่วงวัยนี้ควรให้ลูกเลิกดื่มนมตอนกลางคืนได้แล้วคะ  โดยก่อนนอนก็ให้เขาดื่มนมให้อิ่ม  การตื่นนอนกลางคืน  อาจไม่ใช้เพราะหิวก็ได้  อย่าเพิ่งคว้าขวดนมยัดปากลูกลูกอาจตื่นขึ้นกลางดึกเพราะฝันร้ายก็มี  ควรปลอบโยนตบก้นตบหลังเบาๆ  และก่อนนอนควรเลือกใช้ผ้าอ้อม  (แพมเพอร์ส)  ที่ซึมซับได้ดีจะช่วยให้เด็กหลับได้ยาวนาน  ไม่สะดุ้งตื่นเพราะความเปียกชื้น           

อายุ  9-12  เดือน 

นอนกลางคืน  11-12  ชั่วโมง  และนอนกลางวัน  1-2  ครั้ง  ครั้งละประมาณ  2  ชั่งโมง  เด็กคลานเก่งและเริ่มตั้งไข่  ให้อยู่ในห้องเดียวกับคุณพ่อคุณแม่  หรือคนเลี้ยงไปก่อนระวังเรื่องเด็กตกเตียงให้ดี  การเปิดไฟสว่างทำให้เด็กส่วนใหญ่นอนไม่หลับด้วย  หากคุณตื่นกลางดึกหรือตื่นเช้าก่อนเด็ก  ก็อย่าเปิดไฟรบกวนเขาเลย           

อายุ  1-2  ขวบ 

นอนกลางคืน  11-12  ชั่วโมง  และนอนกลางวัน  1  ครั้ง  ครั้งละประมาณ  2  ชั่วโมง  พาเขานอนแต่หัวค่ำส่วนการนอนกลางวันนั้น  เมื่อไรก็ตามที่เขาเริ่มง่วง  ท้องอิ่ม  ตาปรอย  ก็ให้เขาได้อยู่เงียบๆ  อุ้มเดินแล้วโอ๋เขาสักพักเดียว  ก็จะหลับคาอกคุณแม่  อย่าไปพูดคุย  ชวนเล่นเกม  เล่นของขณะที่เด็กเริ่มง่วง  เพราะกว่าที่เขาจะเริ่มรู้สึกง่วงอีกนาน  เนื่องจากวัยนี้เด็กชอบเล่น  ชอบสำรวจสิ่งของต่างๆ  ไปรอบบ้านทั้งวัน  เพราะว่าเขาสามารถเดินได้แล้ว  จึงไม่ค่อยอยู่นิ่ง           

อายุ  2  ขวบขึ้นไป 

ลูกโตขึ้นจนวิ่งเล่นได้แล้ว  ควรแยกห้องนอนไปอยู่กับพี่น้องของแก  หากอยู่ห้องเดียวกับคุณพ่อคุณแม่  เด็กจะรู้สึกผูกพันหรือเรียกว่า  “ติดห้องแม่”  ไม่อยากจะแยกห้องนอน  เวลาที่โตขึ้นรู้ความแล้ว  คุณพ่อคุณแม่จะมีกิจกรรมพิเศษให้เด็กเห็นก็ไม่สมควรอย่างยิ่ง  เวลาในการนอนของทารกกลางคืน  10-12  ชั่งโมง  การนอนกลางวันจะลดน้อยลงตามอายุที่มากขึ้น  วัยนี้เด็กกินอาหารได้หลากหลายประเภทแล้ว  การให้อาหารตามใจเด็ก  เช่น  อาหารไขมันสูง  เช่น  ฮอตดอก  ช็อกโกแลต  ขนหวานทำด้วยกะทิ  กุนเชียง  สิ่งเหล่านี้ทำให้รบกวนการนอนหลับ